آن زمان که فرهاد در بيستون جان به عشق داد، کوه به عشق جان گرفت.

  از زمان تاسيس دانشگاه تهران در سال 1313 که اکنون بيش از هشتاد سال از تاسيس آن می گذرد، کوهنوردي جزيي ثابت از فعاليت هاي ورزشي بوده است که در دانشگاه تهران انجام شده اند. گروه کوهنوردي دانشکده فني دانشگاه تهران که در دهه 30 شکل گرفت دليلي است بر اين مدعا. اين گروه به عنوان اولين کانون کوهنوردي دانشجويي کشور کار خود را آغاز کرد و در پرونده درخشان خود برنامه هايي چون اولين صعود زمستاني به قله خلنو در سال 1352 و اولين صعود دانشجويان به ديواره علم کوه در سال 1354 از مسير فرانسويها را دارد. گروهي که در کنار فعاليتهاي کوهنوردي خود، فعاليتهايي نظير ساخت پناهگاه و جانپناه را نيز داشته است. از آن جمله مي توان به احداث دو پناهگاه و جانپناه در سال 1355، پناهگاه تخت فريدون در ارتفاع 4350 متري در شمال شرق دماوند و پناهگاه شروين در منطقه بند يخچال که براي يادبود دو تن از کوهنوردان اين گروه که در يخچال دوبي سل و ديواره بند يخچال در سالهاي 53 و54 جانباخته بودند، اشاره کرد.

  با چنين سابقه اي از ورزش کوهنوردي در دانشگاه تهران و جاذبه اي که کوهنوردي همواره در ميان دانشجويان داشته است و نمود آنرا در شکل گيري و فعاليت گروههاي کوهنوردي در دانشکده هاي فني، مديريت، فيزيک، هنر، حقوق و دامپزشکي مي بينيم، به منظور ترويج کوهنوردي به شکل علمي و براي انسجام بخشيدن به فعاليت گروههاي کوهنوردي موجود در دانشگاه تهران، انجمن کوهنوردي دانشگاه تهران با تلاش پيگير عده اي از دانشجويان علاقمند و همکاري صميمانه مسئولان  دانشگاه در پاييز سال 1379 تاسيس شد.

هيات موسس: وحید آشتيان، بابک مولایی، هادی فضلی، امید عالمی، احمد میرزايي.

 متن برگرفته از آرشیو انجمن کوهنوردی دانشجویان دانشگاه تهران